تعبیر خواب ترازو

ترازو در خواب نشانه چه چیزی میتواند باشد؟
برای آگاهی از تعبیر خواب ترازو این مطلب را دنبال کنید.

تعبیر خواب ترازو بر وجدان، عدالت، تلاش برای تصمیم گیری، سبک سنگین کردن جنبه‌های مختلف برای اتخاذ تصمیم، رفتار منصفانه، تلاش برای یافتن تعادل و توازن در زندگی دلالت دارد.

آمده که تعبیر خواب ترازو قاضد عادل میباشد. تعبیر خواب به عنوان معنا دهی به رویاها می باشد. میتوانید از تعبیر خواب آنلاین هم استفاده کنید.

تعبیر خواب ابن سیرین

ترازو در خواب قاضی است.

اگر بیند ترازوی نو داشت یا کسی بدو داد، دلیل که در آن موضع قاضی و فقیهی پاک دین بود.

و کفه ترازو، سمع قاضی است. و درم ها که در آن بود، خصومت است. که نزد قاضی کند.

سنگ های ترازو، عدل و داد است. که در میان خصمان کند، به وقت حکومت.
(میتوانید تعبیر خواب سنگ را همینجا در تعبیرک مشاهده کنید.)

اگر بیند که ترازو ایستاده است، چنانکه هیچ جهت میل نداشت، دلیل که قاضی عدل کند.

اگر بیند ترازو راست نبود، دلیل که قاضی راست و منصف نبود و در حکومت میل می کند.

ابراهیم کرمانی گوید :

اگر دید عمود ترازو بشکست، دلیل که قاضی آن دیار بمیرد.

اگر بیند ترازو زیاده و نقصان است، دلیل که در عدل و انصاف قاضی زیاده و نقصان است.

جابر مغربی گوید :

یکسو کردن ترازو در خواب، رستن قاضی است از عذاب دوزخ.

منوچهر مطیعی تهرانی گوید :

ترازو در خواب های ما قاضی است.

ترازو در خواب های ما، نشان ترس از بازخواست و اجرای عدالت است. و واهمه ای که ما از داوری درباره خویشتن داریم.

سنگ های ترازو نقاط ضعف و قوت ما هستند. که اگر یک روز پای داوری به میان کشیده شد، با ارائه آن دلایل می توانیم از خود دفاع کنیم.

ترازو هر قدر بزرگتر باشد؛ گویای ترس بیشتر و خطای بزرگتر و نهانی ما است.

اگر در خواب ترازویی خیلی بزرگ دیدیم، حادثه ای بزرگ اتفاق می افتد.

اگر ترازو آن قدر کوچک بود که در دست جا می گرفت، گویای جسارت و گستاخی ما است.

برخی از معبران نوشته اند، ترازو سرنوشت و قضا و قدر است. و حوادثی را خبر می دهد که وقوع آن ها در اختیارما نیست.

یوسف نبی علیه السلام گوید :

دیدن ترازو ازجانب فاسق و فراغت و سعادت باید.

تعبیر خواب امام جعفر صادق

ترازوی قیامت در خواب دیدن بر شش وجه است.

• قاضی
• پادشاه
• فقیه
•  میانجی
• حکم راست
• حکم نا راست

اگر بیند کردار نیک وی در ترازوی قیامت، بیش از کردار بد وی است. دلیل که بهشت یابد و از عقوبت رسته گردد.

اگر به خلاف این بیند، دلیل که مستوجب عقوبت دوزخ است.